RUDAWIEC
Najwyższy, nie najwyższy szczyt Gór Bialskich. W Koronie Gór Polski znalazł się pomimo, iż jest trzecim co do wysokości szczytem po polskiej stronie Gór Bialskich, a w całym paśmie zajmuje dopiero 4 miejsce. Mierzy sobie 1106 m n. p. m. i jest szczytem granicznym. Prowadzi na niego szybki i przyjemny szlak, a wycieczkę warto połączyć ze zdobyciem Kowadła w Górach Złotych, gdyż oba szlak nie zajmą Wam zbyt wiele czasu i nie przysporzą trudności.
01
Film
Zapraszam Was na film z kontrowersyjnych Gór Bialskich położonych na samym końcu świata. MIejsca magicznego i dzikiego, położonego w części Sudetów, do której mało kto zagląda. Dlaczego są to kontrowersyjne góry i problematyczny szczyt w Kornie Gór Polski dowiecie się z filmu. Zapraszam do oglądania!
02
Propozycja Trasy
Na Rudawiec wyruszamy z Bielic, niebieskim szlakiem, a następnie zielonym już prosto na szczyt. Zdobycie wierzchołka zajmie Wam niecałe dwie godziny i do pokonania będziecie mieli 391 metrów przewyższenia. Początek szlaku jest łatwy, wiedzie szeroką drogą. Na trasie brakuje na początku oznaczeń na Rudawiec, ale na szczęście ktoś domalował pomarańczowym sprayem kierunek wędrówki na szczyt. Po kilkunastu minutach docieramy do rozległej polany, na której znajdują się bardzo urokliwie położone wiatki i miejsca na ognisko, gdzie można urządzić sobie nocleg lub krótki postój.
Po opuszczeniu polany szlak wiedzie jeszcze trochę szeroką drogą, by w pewnym momencie dotrzeć do rozwidlenia. Tutaj odbijamy na szlak zielony, a osoby które pozostaną na niebieskim szlaku po dwóch godzinach dotrą do turystycznej chaty Paprsek położonej już po czeskiej stronie.
Z początkiem zielonego szlaku rozpoczyna się też najtrudniejsza część podejścia, ale też niezwykle urokliwa, szlak wiedzie przez rezerwat i puszczę, która jest reliktem pradawnej Puszczy Sudeckiej.
Szlak na grzbiecie dociera do granicy i stąd zostało już tylko kilkanaście minut marszu na szczyt Rudawca, krajobraz zmienia się i maszerujemy teraz przez połacie jagodzin pośród których wyłoni się tabliczka z nazwą szczytu oraz skrzyneczka z pieczątka Korony Gór Polski.
03
Dojazd
Bielice leżą na końcu świata, nie ma tutaj ani sklepu ani zasięgu, droga do nich jest za to malownicza i widzie przez Dolinę Białej Lądeckiej. Nie da się tu też dojechać żadnymi środkami komunikacji publicznej ani busikami. Pozostaje transport tylko własnym samochodem.
Parking znajduje się pod siedzibą Nadleśnictwa. Niech nie zmyli Was znak zakaz wjazdu i teren prywatny. Został ustawiony przez jednego z gospodarzy i jest to jego widzimisię, które już niejednokrotnie było zgłaszane i jest całkowitą samowolką. Za znak można jak najbardziej przejechać i zostawić samochód koło wiaty naprzeciwko Nadleśnictwa.
04
Najważniejsze informacje
Rudawiec jest górą graniczną, a na czeskich mapach widnieje jako Polská hora lub Červené Bahno. Pomimo, iż wyższe od niego są szczyty Postawna (1117 m n.p.m.) oraz Brusek (1115 m n.p.m.) znalazł się w zestawieniu Korony Gór Polski, gdyż na dwa wymienione powyżej nie prowadzi żaden szlak. Najwyższym natomiast szczytem Gór Bialskich jest Travna hora (1121 m n.p.m.), która leży niedaleko Postawnej, jednak już po czeskiej stronie gór.
Jakby tego było mało, spora część opracowań i geografów nie uznaje w ogóle Gór Bialskich za oddzielne pasmo górskie Sudetów Wschodnich, a jedynie za część Gór Złotych. Góry Bialskie jest to pasmo górskie, położone w Sudetach Wschodnich. Ich klasyfikacja nie jest jednoznacznie ustalona. Wyodrębniane są one jako osobne pasmo górskie łańcucha Sudetów jedynie przez geografów i badaczy polskiego pochodzenia, a i tutaj nie wszyscy są zgodni. Dodatkowo i Kowadło i Rudawiec, nie są najwyższymi szczytami całych pasm, więc pomimo swojego położenie na końcu świata, są to góry, które sprawdzają niemałe zamieszanie w Kornie Gór Polski.
Dobrym rozwiązaniem jest zdobycie w jeden dzień dwóch szczytów w Koronie Gór Polski Rudawca i Kowadła. Oba szlaki są stosunkowo krótki i zaczynają się w tym samym miejscu w Bielicach, jest to więc dobre rozwiązanie dla wszystkich #KrólówGór.
Na początku szlaku, droga wiedzie malowniczą doliną rzeki Białej Lądeckiej, bo dotrzeć po kilkunastu minutach do rozległej polany. W zimie jest tutaj dodatkowy duży parking dla amatorów narciarstwa biegowego. Super rozwiązaniem jest też apteczka przygotowana dla nich i przyczepiona do drzewa na polanie. W jej środku znajduje się zaopatrzenie pierwszej pomocy dla poszkodowanych.
Na polanie znajdują się też pozostałości kolonii założonej już w latach 1792-97. Kolonia została zasiedlona Czechami i było w niej tylko kilka domów. Nazywała się Nowa Biela. Po wojnie ze względu na ciężkie warunki tu panujące, szczególnie w zimie, wioski ponownie nie zasiedlono. Jeżeli traficie tutaj w dzień deszczowy i kiedy nie będzie tutaj innych turystów poczujecie niesamowity klimat tego miejsca, trochę tajemniczy, przypominający o dawnych mieszkańcach osady, pozostawionych tutaj historiach i marzeniach.
Przy odbiciu na zielone szlakówki znajduje się tablica informująca nas o wkroczeniu na teren rezerwatu Puszcza Śnieżnej Białki. Są to podobno najdziksze tereny Sudetów, a lasy zachowały tutaj swój pierwotny charakter. Na tym terenie zachował się relikty Puszczy Sudeckiej, czyli naturalnego lasu liściastego tych regionów. Przetrwały ponad 150-letnie buki i jawory. Wycieczka zboczem Iwinki w stronę Rudawca jest naprawdę przepiękna, po drodze mijamy stare drzewa oraz zmieniający się krajobraz leśny pamiętający zamierzchłe czasy.
Ostatni odcinek szlaku prowadzi przez jagodowe pola, więc dla wszystkich odwiedzających ten szczyt w czasie kiedy na krzewach pojawiają się te fioletowe pyszności jest to nie lada gratka i powód do postoju na mała przekąskę.
Bielice z których ruszamy, położone są w Dolinie Białej Lądeckiej, które rozdzielają Góry Złote od Bialskich.
05
Podsumowanie
Szlak jest szybki i umiarkowanie łatwy, warto więc pokusić się o zdobycie jednego dnia Kowadła i Rudawca, na które szlaki rozpoczynają się w tym samym miejscu.
Parking jest bezpłatny i znajduje się pod siedziba Nadleśnictwa, a znaki postawione wcześniej o zakazie wjazdu są samowolką i nie są prawomocne.
Szlak jest niezwykle urokliwy, a jego końcówka prowadzi granicą.
Okolica to prawdziwy koniec świata, nie ma tutaj zasięgu przez większość wycieczki, w okolicy na próżno szukać tez będziecie sklepu czy schroniska górskiego. Najbliższa chata turystyczna znajduje się dopiero po czeskiej stronie. Może to właśnie odcięcie do reszty świata sprawia, że Góry Bialskie jak i same Bialice polecamy z całego serca.